در اواخر دوران سلطنت ناصرالدینشاه و بهخصوص مظفرالدین شاه، جوانان زیادی برای تحصیل به فرانسه رفتند. یکی از این جوانان از فرنگ برگشته غلامحسین خان مولایی بود که تصمیم گرفت در سال ۱۲۸۵ اولین کافه روشنفکری ایران را در خیابان باب همایون راهاندازی کند.
این تصمیم آقای مولایی به دل روشنفکران و سیاستمداران نشست و از همان روزهای اول پاتوق اصلی این طبقه اجتماعی شد. منوی کافه لقانطه در آن زمان منوی گرانقیمتی بود و به همین خاطر بیشتر ثروتمندان و روشنفکران مرفه به آن میرفتند.
کافه لقانطهای که امروزه در باغموزه قصر قرار دارد، شعبه دوم این کافه بود که در سال ۱۳۰۰ در عمارت نظمیه سابق تأسیس شد اما بعدها تعطیل شد تا اینکه در سال ۱۳۹۶ برای ادای احترام به اولین کافه تهران، دوباره راهاندازی و بازآفرینی شد.
تجربه کافه نشینی در اولین کافه تهران و اولین کافهای که در آن بستنی زعفرانی سرو شد، تجربهای بیرقیب است. منوی کافه لقانطه منویی است که در آن انواع شربتهای سنتی ایرانی، قهوههای مختلف و انواع پنینی، پیتزا و ساندویچ پیدا میشود.
“کافه لقانطه” پاسخ ها