کافه نادری از آن کافه‌هایی است که همه عاشقان کافه دوست دارند حداقل یک بار به آن سر بزنند. این کافه نقش بزرگی در تاریخ و سیاست ایران داشته است. کافه‌ای که پاتوق بزرگانی مثل جلال آل احمد، صادق هدایت و … بوده است.

اصلاً آدم وقتی به این کافه می‌رود دلش می‌خواهد کاغذ و خودکاری داشته باشد تا بتواند احساساتش را بنویسد، اصلاً دلش می‌خواهد نویسنده یا شاعر شود. منوی کافه نادری منوی ساده‌ای است و انتظار آیتم‌های منوی کافه‌های مدرن را از آن نداشته باشید؛ چون دلیل اصلی شهرت و اهمیت این کافه به سابقه تاریخی آن برمی‌گردد.

اگر دیوارها و صندلی‌های قدیمی این کافه به سخن می‌آمدند، داستان‌ها، خاطره‌ها و دل‌نوشته‌هایی که مچاله شده و به دور انداخته شده‌اند را برای ما بازگو می‌کردند. البته دیوار مشاهیر این کافه ما را با بزرگان دیگری که در این کافه نشست‌وبرخاست داشته‌اند آشنا می‌کند. حتی افرادی که در این کافه کار می‌کنند با پرسنل سایر کافه‌ها فرق دارند، افرادی مسن که همیشه لبخند به لبشان است و لباس‌های یکدست دارند.